Po čtyřech měsících už Polyna česky rozumí i trochu mluví, směje se, dovádí v tělocvičně a s kamarádkou Klaudií secvičila společné vystoupení, které předvedly plné sportovní hale.
Larysa nejvíce oceňuje, že jim Jana věnovala svůj čas. Bez její pomoci by její rodina byla v cizím městě ztracená – nic tam neznali, neuměli jazyk a byli v šoku.
Larysa si v Česku už našla práci. Nyní v ní vyrábí florbalové dresy. Využívá při tom své praktické zkušenosti z Ukrajiny, kde své dceři poli ně vyráběla sama gymnastické dresy.
Nejdříve bydleli u krajanky Olgy, následně se přestěhovali do bytu v Havířově, kde mají soukromí. Polyna i její mladší Ema již umí několik českých vět, mamince Laryse dělá nový jazyk problémy.